De Sint-Luciakerk is de parochiekerk van Engsbergen in de Belgische provincie Limburg. De kerk is gelegen aan de Engsbergseweg.

In de 15e eeuw, 1668, stond er reeds een Onze-Lieve-Vrouwekapel in Engsbergen. Het koor van de huidige kerk is hiervan nog een overblijfsel. In 1649 werd een driebeukige nieuwe kapel met toren opgericht, die uit ijzerzandsteen en baksteen was opgetrokken. In 1749 werd ze hersteld, maar in 1839 werd de kapel afgebroken ten behoeve van de bouw van een nieuwe kerk. Enkel het koor uit 1669 is nog aanwezig. Einde 1806 wordt Engsbergen een zelfstandige parochie met als patrones: St. Lucia. In 1840 werd de nieuwe Sint-Luciakerk ingewijd, een driebeukige bakstenen neoclassicistische kerk, die ontworpen is door Louis Spaak. In 1850 kwam ook de westtoren gereed. Architect daarvan was Joseph Jonas Dumont.

Het interieur van de kerk is neoclassicistisch.

Er is een eiken beeld van Onze-Lieve-Vrouw-van-de-Wijngaard, uit omstreeks 1525, en een reliekhouder van Sint-Lucia, uit midden 18e eeuw. De kerk bezit een preekstoel en een biechtstoel in rococostijl, beide uit omstreeks 1750, en ook een biechtstoel uit 1660, die voorzien is van het wapen van de prelaat Vaes, van de Abdij van Averbode.

De trots van de Sint-Luciakerk in Engsbergen is het orgel in rococostijl, vervaardigd in 1752 door Jacob Verbuecken uit Geel. In 1853 werd het gekocht van de Begijnhofkerk te Aarschot. Sinds 1976 is het orgel beschermd en in 1989 gerestaureerd. Het orgel met niet minder dan 1310 pijpen biedt een prachtig esthetisch uitzicht. De orgelkast en balustrade zijn in rococo. Blikvanger is het centrale beeld van koning David met de lier. Bij de laatste restauratie van het interieur werd het orgel volledig hersteld door de firma Lapon uit Diksmuide onder begeleiding van orgeldeskundige Jef Braekmans. Het orgel is sinds Kerstmis 2015 terug bespeelbaar.