WELKOM

op de site van de Pastorale Eenheid St.-Menas Tessenderlo-Ham

VAN FEDERATIE TOT PASTORALE EENHEID

De pastorale eenheid St.-Menas Tessenderlo-Ham omvat

8 PAROCHIES EN 1 GELOOFSGEMEENSCHAP

• Parochie Tessenderlo Sint-Martinus
• Parochie Berg Sint-Barbara
• Parochie Schoot Sint-Jozef Werkman
• Parochie Engsbergen Sint-Lucia
• Parochie Hulst O.L.V. Onbevlekt Ontvangen
• Parochie Kwaadmechelen Sint-Lambertus
• Parochie Genendijk O.L.V. Tenhemelopneming
• Parochie Oostham O.L.V. Geboorte
• Geloofsgemeenschap Genebos Sint-Jan Berchmans

 

De pastorale eenheid St.-Menas Tessenderlo-Ham werd opgericht op 28 januari 2018 door Mgr. Patrick Hoogmartens, bisschop van het bisdom Hasselt.

Als naam voor de pastorale eenheid werd gekozen voor “Sint-Menas van Alexandrië”. Deze gedeserteerde romeinse soldaat en latere kluizenaar werd zelf slachtoffer van de christenvervolgingen onder keizer Maximianus en overleed in het jaar 295. Dit is weliswaar een oude Egyptische heilige uit de derde eeuw maar met een actuele boodschap. Menas is een heilige die in heel de christelijke gemeenschap van Oost en West gevierd. Zijn naamfeest valt op 11 november.

Sint-Menas wordt voorgesteld op een icoon met Jezus als vriend – en – tochtgenoot. Vandaar de benaming “vriendschapsicoon”. Deze icoon wordt bewaard in het Louvre in Parijs.

In vriendschap streven naar eenheid met respect voor de diversiteit van de plaatselijke geloofsgemeenschappen. Dit is voor de federatieraad een ideaal streefdoel waarrond onze pastorale eenheid kan worden uitgebouwd. Bovendien zijn diversiteit, vriendschap en respect begrippen die vandaag door vele mensen als levenswaarden worden gedeeld en beleefd. Door de visie op de nieuwe pastorale eenheid zo uit te bouwen wordt de eeuwenoude christelijke traditie met het heden en mogelijk ook met de toekomst verbonden en krijgt deze “nieuwe parochie” hopelijk ook een ruim draagvlak. Op deze manier willen wij ook tegemoet komen aan de vraag en de zorg om de eigenheid van lokale geloofsgemeenschappen in dit grote pastorale geheel te behouden.

 

WAT IS EEN PASTORALE EENHEID?

Onder een ‘Pastorale Eenheid’ verstaan we een kerkelijk verband van christelijke gemeenschappen dat binnen een bisdom duurzaam is opgericht op een territorium dat meerdere parochiekernen en andere geloofskernen omvat. Aan allen die het wensen, biedt de pastorale eenheid alles wat nodig is om te groeien als christen en om deel te nemen aan het christelijke gemeenschapsleven. Binnen de Pastorale Eenheid worden de schotten tussen de parochiekernen en de andere geloofskernen zoveel mogelijk opgeheven, met het oog op een samenhangend pastoraal beleid. In de Pastorale Eenheid is er een leidinggevend team, dat borg staat voor een gemeenschappelijke pastorale visie en aanpak.

 

DE DRIEVOUDIGE ZENDING VAN DE PASTORALE EENHEID

De pastorale eenheid, als netwerk van geloofskernen, maakt de zending van een parochie waar, om gemeenschap rond Jezus en ‘ruimte voor Godsontmoeting’ te zijn. Het betekent dat de pastorale eenheid instaat voor de drie grote domeinen van de pastoraal: liturgie en gebed, catechese en verkondiging, diaconie en solidariteit. De eucharistie, en in het bijzonder de verzamelbeweging rond de zondagskerk, bevordert een bundeling van krachten en voedt de vitaliteit rond catechese en evangelisatie, en rond dienstbaarheid aan de wereld. Immers, vanuit de gemeenschappelijke zondagsviering wordt eenieder gezonden zowel om verantwoordelijkheid te nemen in de lokale geloofskernen als om actief te participeren in het leven van de pastorale eenheid.

Dit is niets anders dan een concrete, lokale vertaling van de wezenlijke opdracht van de Kerk, zoals paus Benedictus XVI deze formuleert in ‘Deus Caritas est’.
Het wezen van de kerk komt tot uiting in een drievoudige opdracht: de verkondiging van Gods woord, het vieren van de sacramenten en de dienst van de liefde (diaconie). Deze opdrachten veronderstellen elkaar en zijn niet te scheiden. De dienst van de liefde is voor de kerk geen soort steunverlening, die men ook aan anderen zou kunnen overlaten, doch behoort tot haar wezen, is een onontbeerlijke uitdrukking van haar diepste wezen.

Wij als concrete, lokale kerkgemeenschap hebben de taak om deze 3 pijlers te ontwikkelen.